يك بو
به مشام امْ
آشناست
...
بوى تو
و تنها بوييدن ات
...
به گلان نرگسى و ياس و شمعدانى
و ديگر گلان
بايد درس رايحه ى تو را
آموخت
و از عطرين ات
سخن ها گفت
...
و بو نامه ى تو را
بر دل نگاشت
قلم ها را
براى نقاشى صف آرايى كرد
...
دف روزگاران را به دست گرفت
ودر شوق اش به سماع ايستاد
...
نغمه هاى چكاوك را
به گوش سپرد
و موسيقى عشق را
تحرير كرد
...
گلان بويشانْ
عاريتى است از تو .