”پائيز نامه ى٢“
پائيز،
ترنم نوازش گر باران در جشن و پایکوبی نشاط آور مادرانه ی ابرهاست،
تمامی بلندای هستی در شبان پاییز در برابر عشق سر تعظیم فرود می آورد،
پائيز،
یادمانی از برگان زرد،
سرخ،
قهوه ای و نارنجی،
پائيز،
یادمان رنگین کمانی از رقص برگ هاست،
پائيز،
نوای موسیقیاییِ خش خش گوش نواز برگان است،
پائيز،
یادمانی از خیس شدن در زیرنم نم باران های عاشقانه،
عشق را،
در مکتب پاییز،
باید آموخت،
باران پاییزی،
چه ها که بر دل ننشاند؟
پائیز،
پرواز رهایی برگ های رنگارنگ در بستر آسمان بخشنده است،
پائیز،
دستِ نوازشِ بادهای موسمی بر چهره یِ لطیف و پاک درختان است،
پائيز،
پرواز رهایی برگ هاست،
پائيز،
آرامش قدم زنان در کوچه پس کوچه های خاطره هاست،
پائيز،
شنیدن نجوای خوش آهنگ خشْ خشِ برگ های خوابیده بر بستر زمین است،
پائیز،
رازی است دل نشین،
راز خانه تکانی دل ها و چشم ها،
راز چگونه از سرِ مهرْ دوباره زیستنْ را آغازیدن.