تقديم به همه ى مادران؛
اين :
زيباترين،
لطيف ترين ،
فداكارترين ،
و ...،
وفادارترين عزيزان خداوند.
روزى ...،
اين نبوديم ،
كه؛
ديده مى شويم،
ما را در لحظه ها ،
مراقب بوديد،
ما را در لحظه ها ،
مى پوشانديد،
ما را در لحظه ها ،
مهر مى آموختيد،
در لحظه ها ،
محبت را در دلمان كِشت داديد،
و...،
در تمامى لحظه ها،
عشق مى آموختيد،
...
بدنمان را در برابر ،
طبيعت ،
چه گرما !
چه سرما!
هم رنگى مى آموختيد،
ولى اكنون ؛
كه ؛
بزرگ شده ايم،
و ...،
دور از دسترس،
مى دانيم كه ؛
دلتان در لحظه ها نيز ،
با ماست،
و ...
مى دانيم كه ؛
ورد زبانتان نيز ،
از خدا ،
براى ما در چرخش است،
مى دانيم كه ؛
دست هايتان را ،
به هم گره مى زنيد ،
و...،
ما را ،
در فراز و نشيب زندگى ،
با دعا ،
پوشش مى دهيد.
بزرگى گفته است : خدا نمى توانست در همه جا باشد ، از اين رو مادران را آفريد .