همه چیز را،
برایِ یه لقمه ىِ نان ،
فداىِ شيرينْ كامىِ ،
لقمه هایِ هستی كرديم .
...
آرامش را فدا،
عشق را زیر پا ،
نگاه را دریغ ،
محبت را منت ،
مهر را حبس ،
دوستی را برش ،
ايثار را انبار ،
تا ...،
یه لقمه نان را ،
نوش کنیم .
و...،
لقمه هایِ ؛
آرامش ،
نگاه ،
عشق ،
محبت ،
مهر ،
دوست داشتن ،
و ...،
دوست داشته شدن را،
...
یک دلى ،
و ...
یکی شدن با زندگی را ،
و...،
لقمه یِ ،
نیلوفرانه ىِ زندگى را ،
و...،
همه یِ شهدِ لقمه هایِ شیرین را ،
فدایِ یه لقمه ى نان ،
تا ...،
بگوییم :
هستیم ،
و...،
زندگی می کنیم !