آسمانِ دل امْ
كه ؛
ابرى مى شود
هوا
هواى توست
...
بارشِ آسمانِ دل امْ
از دلتنگى توست
هوا
هواى توست
...
آسمانِ دل امْ
كه؛
آبى مى شود
هوا
هواى توست
...
موسيقىِ طبيعت
از براى تو نواخته مى شود
هوا
هواى توست
...
نفسى كه مى كشم
از نفس هاى توست
هوا
هواى توست
...
نغمه هاىِ دل انگيزِ پرندگانْ
در پى اتْ مى خوانند
هوا
هواى توست
...
چشمه سارانْ
زلالىِ جوشانِ آبشان را
در دشتِ سبزينه ها
از پىِ تو روان اند
هوا
هواى توست
...
طراوتِ برگانِ سبزىِ درختانْ
در مِه
از سرشك اتْ
عاريه دارند
هوا
هواى توست
...
سبزينه پوشانْ
در تماشايتْ
خواب به چشم ندارند
هوا
هواى توست
...
امروز خورشيدْ
با ديدن اتْ
شرم اشْ آمد
تا ...
طلوع كند
هوا
هواى توست.