خدا با تمامىِ صبراشْ
و ...
از سرِ ذوقْ و حوصله
صبورانه
تو را نقاشْ شد
...
زيباىِ بى نظير
چنان زيبا
كه ؛
جهان را از زيبايى اتْ
آراستْ
...
چشمانِ سياه اتْ
چون ْ ؛
گلْ در بهارْ درخشانْ
...
جعدِ گيسويتْ
دلْ ربا
و...
موىِ مشكين اتْ از هر سياهْ
سياه تر
چونْ ؛
سياه تر از پرانِ كلاغانْ
...
بر و بالايتْ
چونْ ؛
بهشتْ آراسته و زيبا
...
بهشتينِ روزگارْ
عطرين اشْ را از رايحه ىِ تو وام دارْ
...
جهان را به واسطه ى زيبايى اتْ
مى توانْ زيبا ديد
از عشق و عاشقى بر زيبايى اتْ
مجنونْ شدم
آوار ه ىِ كوه و بيا بانْ
چونْ ؛
فرهادْ شدم
...
همچون زالْ
بى قرار و حيرانْ
و...
در انتظارِ وصال .