لحظه ها ىِ عاشقانْ
دلْ تنگى
و...
شادىِ دلْ
در انتظار
...
بايدْ گرفتارشْ بود
تا احساسِ دلْ
فهميده شود
...
و خدا
عجبْ
دلِ بزرگى به عاشقانْ داده
كه ؛
لحظه هايشانْ
با ياد و نام و عطر
و رايحه ىِ مستِ يارْ
در زمزمهْ
...
در دلِ تاريكىِ شبْ
و منْ بيدارْ
و اين دلْ
لحظه هايشْ اينگونه طىْ
...
و خوشا به حالِ اينْ دل
و بَدا به آن دلْ
كه؛
گرفتارْ نيست
...
دلِ گرفتارْ
براى ديدنِ
اشك
دلِ گرفتارْ
براى نديدنِ
اشك
و...
براىِ هجرانْ
اشك ريزانْ
و...
براىِ يكى بودنْ
اشك اشْ سرازير
...
دلِ گرفتارْ
ابريشمينْ
و...
از جنسِ حريرْ
...
چشمِ سومِ دلِ گرفتارْ
يارْ را بينا
و...
در احساسَ اشْ نر مينْ
و...
سَحَرْ
گهواره ايست كه ؛
اينْ نرمينْ دلْ را
در آرامشِ خودْ غرقْ خواهد كرد
از دلِ سَحَر
بايد درس يافت
تا...
دلْ را بيشترْ بى قرارْ و گرفتارْ كرد
...
تا اسيرِ دلْ نباشى
لحظه ها را
با يار نخواهى بود
كه بارْ
همراهى اتْ خواهد كرد
...
يا” يار “
و...
يا ” بار “
و ...
كوله بارى از بارْ در زندگى
و...
بارْ تمامى ندارد
زندگى يا يار است و يا بار
يكى را بايد گُزيد
يار با گرفتارىِ دلْ
و
دلْ تنگى
و هجران
و آه و سوز
و در آرزوى وصلْ
كه ؛
لحظه ها با نَفَسِ يارْ
ياري ات دارد
و همراه است
و يا با بار
كه ؛
فقط بايد بار كش باشى
...
زندگى كنيم با يار ؟
زندگى كنيم با بار ؟
كدامين ؟