كلماتْ پلكْ هايم را ماساژ مى دهند
تا...
مرا از خواب بيدار كنند
خوابى بر چشمشانْ جارى نمى شود
خود را در آغوش ام پناه مى دهند
تا...
با واژگان هايشان از لبان ام برايت بسرايم
همه ى كلمات به دنبال ام در راهند تا خود را در دهان ام جاى دهند
حروف س ت و د م د ر ت ا خود را پيش از حروف ديگر به دهان ام مى رسانند
تا بگويم دوستت دارم
تا...
دوستت دارم اولين جمله ى صبحگاهى دهان ام باشد
كه ؛
آرايشى است براى دلان ات
و كلمات...
با اين جمله هميشه آرام اند و در آرامش .