شب بوىِ منْ
دل اشْ تنگْ
...
چشمانِ شب بوى امْ
گريانْ
و...
سيلِ اشكْ بر گونه
...
شب بوىِ سرومْ
خميده
...
شب بوىِ منْ
سر به زير و پژمرده
...
عطرينِ كوچه باغ امْ را
جغدانِ دوستْ نما
به سرقت بردند
...
شب بوىِ منْ
ديگرْ
عطرينِ كوچه باغ ها را ندارد
...
شب بوىِ منْ
هيچ نسيمى را پذيرانيست
...
شب بوىِ منْ
بوىِ مهربانى را به باد سپرد
بوىِ زمينِ بهشتينِ شبْ بوىِ منْ
به كجا آرميد؟
...
شب بوىِ منْ
در پىِ بوىِ تنهايى
...
شب بوىِ منْ
ديگرْ
مشقِ بويى را نمى نويسد
تا ...
مشام امْ را گرم كند .