گرماىِ نگاهتْ
در هشتمين شبِ آخرين ماه سردِ زمستانى ٨٨
همچنان گرم و آتشينْ
...
سرما ،
تسليمِ گرماىِ نگاهتْ
در چاىْ خورى صبحگاهانِ برفىِ شهر شد
...
چقدر شهر دوست داشتنى شدْ
برايم
...
گرما
آرامْ آرامْ
سرماىِ روزگاران امْ را فتح كرد
گرما
آرامْ آرامْ
مرابا تو و تو را با من يكى كرد
...
چه گُلانى را بو كرده بودم
كه ؛
دلان امْ از عطرين اشْ
همچنانْ گرمِ گرمْ
...
فكر آن لحظه
و ...
نوشتن درباره ىِ آنْ
مرا گرم مى كند
سرما ىِ دلْ
سرماىِ ذهنْ
و تمامىِ سرماهاىِ سردِ سردْ
و ...
زَمْهَريرىِ دلانْ
با يادِ نگاهتْ
در بخارِ گرما
محوْ شدندْ
...
از گرماىِ آن لحظه ها
ستاره ها
دانه دانه در آسمانِ دل امْ
تولد يافت
...
همه ىِ روياهاىِ من
از پنجره ىِ دلانْ به آسمانِ دلتْ پرواز كرد
همه ىِ روياهاىِ مرا
دلان اتْ درو كردند
و...
شدمْ آدمِ بى رويا
و...
كالبدى بى جانْ
كه روياهايم را
در تو جاى گذاشت
...
يادِ چشمانِ سياه
و...
جعدِ مُشَعْشَعِ گيسوانْ
و...
خنده ىِ تو را
مى بينم
و...
دوست دارم .