ماهتاب امْ
به نسيمى كه بر تو مى گذرد
چه بهارى ؟
چه گرماىِ سوزانْ ؟
چه هنگام افتادن برگانْ از درختانْ ؟
و...
چه بر سپيدانِ درختانِ سرد و عريانْ ؟
مى گويم
آرامْ
بر گيسوىِ يارْ
و ...
بر چهره ىِ يارْ
سيلى نواز
...
آرامْ آرامْ
به خوابى كه تو را جاىِ منْ در آغوشْ مى گيرد
مى گويم
حريرى باش بر بدنِ يار
تا...
تو را از خوابِ رنگينْ
نياسويدْ
...
واژه واژه به چكاوكِ بامدادينْ
ندا مى دهم
تا بر شنواىِ يارْ
سرود مهر و محبت و عشق امْ را سر دهد
تا با نغمه ىِ حريرينِ چكاوكانْ
شنوايشْ بر شنودِ زندگى
گشوده شود
...
و...
نگاهينِ چشمان اشْ
حريرِ ابريشمينى استْ بر دلْ
تا...
دلانْ
هميشه نرمينْ
و ...
عاشقْ بماند.