در گفت‌و گو با روزنامه فرهیختگان:
1397/11/30
فرهیختگان سیاست‌های اقتصاد مقاومتی در آخرین روزهای سال 92 از سوی مقام معظم رهبری ابلاغ شد تا تیم اقتصادی دولت به‌واسطه بهره‌گیری از سیاست‌های 24گانه ذکرشده در این ابلاغیه بتواند اقتصاد ایران را مقابل بحران‌های داخلی و خارجی و هجمه‌‌های اقتصادی مصون سازد. کارشناسان اقتصادی بارها تاکید کردند درصورت اجرای جامع و کامل سیاست‌های اقتصاد مقاومتی از سوی دولت و عمل به بندهای این ابلاغیه، اقتصاد کشور هرگز مقابل تحریم‌ها و فشارهای خارجی هیچ کشوری تضعیف نخواهد شد. اکنون پنج‌سال از ابلاغ سیاست‌های اقتصاد مقاومتی می‌گذرد و کارنامه دولت در حوزه اقتصادی، کارنامه موفقی را به نمایش نمی‌گذارد. قرار بود با اجرای سیاست‌های اقتصاد مقاومتی بهره‌وری در اقتصاد رشدیافته، عوامل تولید ارتقا پیدا کند، اشتغالزایی تقویت و گستره رقابت‌پذیری اقتصادی افزایش یابد. استفاده درست از ظرفیت‌های بالقوه کشور در جهت رشد اقتصادی و افزایش صادرات و کاهش واردات و استفاده از نخبگان کشور در پیاده‌سازی اقتصاد دانش‌بنیان تنها بخشی از موارد مهم این ابلاغیه بود؛ مواردی که اکنون و پس از گذشت پنج‌سال از ابلاغ این سیاست‌ها، دولت نخواست یا نتوانست با اجرای آن گشایشی را در اقتصاد کشور ایجاد کند.
10 اقتصاددان در گفت‌وگو با «فرهیختگان» بر این قول اتفاق‌نظر دارند که ناکارآمدی دولت، سوءمدیریت و عدم اعتقاد دولت به اقتصاد مقاومتی دلایل اصلی عدم تحقق آن در این سال‌هاست.
حیدر مستخدمین‌حسینی اقتصاددان و کارشناس مدیریت
دولت بینش مقاومتی به اقتصاد ندارد
به جرات می‌توان گفت سیاست‌های اقتصاد مقاومتی می‌توانست به‌عنوان یک نظام جدید اقتصادی مطرح باشد؛ نظامی که به‌عنوان یک الگو و خط‌مشی اقتصادی کشور فرصتی را در اختیار دولت قرار دهد تا با استفاده از توانایی اقتصاددانان و پژوهشگران اقتصادی، به شکل یک مدل قابل اجرا در اختیار دولتمردان قرار دهد و حتی به‌عنوان یکی از شاخه‌های علم اقتصاد در دانشگاه‌های کشور تدریس شود.
اقتصاد مقاومتی در فرآیند تدوین تا اجرا نیازمند طی‌کردن مراحل و مقدماتی است که هرکدام از این مراحل به تخصص افراد متخصصی نیاز دارد تا با برنامه‌ریزی دقیق و سیاستگذاری صحیح، مسیر کوتاهی را برای اجرا پیش‌روی دولت قرار دهد. نگاهی به عملکرد دولت در سال‌های پس از ابلاغ سیاست‌های اقتصاد مقاومتی نشان می‌دهد دولت هرجا اقدام به افتتاح یک پروژه کرده، آن را در راستای تحقق اهداف اقتصاد مقاومتی دانسته است. این رفتار گویای آن است که دولت فاقد بینش اقتصاد مقاومتی است و آنچه را که باید در قالب عملکرد جاری خود انجام می‌داده، در قالب اقتصاد مقاومتی معرفی کرده است. بنابراین ضعف دولت در اجرای اقتصاد مقاومتی پیش از هرچیز به نبود بینش مقاومتی به اقتصاد از سوی دولت بازمی‌گردد.