در گفتگو با روزنامه ایران:

1399/02/15

نقدینگی تنها در شرایطی می‌تواند به سمت تولید هدایت شود که بازار‌ها به تعادل برسند، اقتصاد یک سیستم است که از اجزایی به‌نام بازار‌های اقتصادی تشکیل شده است. بازارهایی شامل بازار پول با محوریت بانک مرکزی و بانک‌های دیگر، بازار سرمایه، بازار بیمه و کالا و ارز و.... زمانی اقتصاد به تعادل می‌رسد که بازارها در تعادل قرار بگیرند. به عبارت دیگر هر کدام از بازارها اگر در تعادل قرار بگیرند سیستم اقتصاد کارکرد تعادلی خود را ایفا می‌کند اما در حال حاضر این تعادل وجود ندارد و نگرانی‌هایی به وجود آورده است. نگرانی از بابت هدایت نقدینگی به سمت بورس. الان باید این پرسش را مطرح کرد که مگر در حوزه اقتصاد چه اتفاقی رخ داده که در شرایط رکود اقتصادی و نرخ بیکاری بالا بازار سرمایه باید این‌طور سودهای کلان بدهد. الان افرادی با سرمایه اندکشان در حد چند میلیون تومان در بورس سهام خریده‌اند در حالی که هیچ شناختی از این بازار ندارند، پس بازار سرمایه در تعادل نیست و نگرانی کارشناسان از رها شدن سایر بازارهاست. از سوی دیگر بازار پول هم در تعادل قرار ندارد، با این توضیح که با تورم 40 درصد نرخ سود سپرده بانکی به 15 درصد کاهش یافته است. در واقع نظام بانکی دارد این پیام را به سپرده‌گذار می‌دهد که در صورت سرمایه‌گذاری در این بازار به میزان فاصله این دو عدد قدرت خریدتان کاهش می‌یابد. بازار مسکن هم درگیر شرایط رکود است در حالی که اگر در مسیر تولید حرکت می‌کرد می‌توانست حداقل برای 500 کارخانه اشتغال ایجاد کند. با این حال به نظر می‌رسد هدایت نقدینگی به سمت تولید از مسیر بازار سرمایه نمی‌گذرد چرا که با این شرایط منجر به اشتغال نمی‌شود، دولت وظیفه دارد در تمام بازارها تعادل ایجاد کند. راهکار برون رفت از این موضوع تغییر نرخ سود سپرده‌های بانکی است که می‌تواند نقدینگی را به بانک‌ها بر گرداند و تولید‌کنندگان هم می‌توانند تسهیلات دریافت کنند و اشتغال را به جریان بیندازند.در حالی که الان افرادی درهمین چند ماه اخیر از بانک‌ها تسهیلات دریافت می‌کنند و به جای تولید سر از بازار سرمایه درمی‌آورند، اینها همه عارضه‌های عدم تعادل در بازارها و توجه دولت به یک بازار خاص است. اینجاست که ضرورت مداخله دولت احساس می‌شود. وظیفه دولت سیاستگذاری اقتصادی صحیح و نظارت است.