يادداشت براى روزنامه ى گسترش صنعت و معدن و تجارت ( صمت ) يكشنبه ٩٣/٧/٦  یاداشت حیدر مستخدمین حسینی سیاست پولی، ابزاری برای نیل به اهداف اقتصادی هر کشوری جهت نیل به هدف های اقتصادی خود با توجه به وضعیت خاص اقتصادی، سیاسی و اجتماعی برنامه ویژه ای را در چارچوب سیاست های اقتصادی اتخاذ می کند. جملگی اقتصاددانان معتقدند که مهم ترین هدف‌های سیاستگذاری اقتصادی، حصول اشتغال کامل، ثبات قیمت ها، ایجاد تعادل در موازنه پرداخت های خارجی و رشد اقتصادی است. از نقطه نظر سیاستگذاران پولی از میان هدف های کلان اقتصادی تثبیت سطح عمومی قیمت‌ها اهمیت ویژه ای دارد. البته، این امر بدین معنی نیست که بانک مرکزی در تحقق سایر هدف های اقتصادی سهیم نیست. بلکه سیاست های پولی، بایستی به طور هماهنگ با سایر سیاست های کلان اقتصادی چنان اتخاذ شوند که در نهایت نتیجه مطلوب حاصل شود. از آنجایی که سیاست های پولی با وقفه زمانی بر متغیرهای واقعی اثر می گذارند و همچنین، اطلاعات آماری مربوط به تولید و اجزای آن به سرعت فراهم نمی شوند، سیاستگذاران توجه خود را به وضعیت متغیرهایی معطوف می دارند که با سرعت بیشتری اثرهای سیاست پولی اتخاذ شده را نمایان می کنند. اینگونه متغیرها به متغیرها و یا هدف های میانی مشهورند. لذا، بانک های مرکزی در کوتاه مدت با بررسی ماهیت متغیرهای میانی، سیاست پولی را چنان اتخاذ می کنند که نهایتاً متغیرهای هدف (اهداف نهایی) در سطح تعیین شده حاصل شوند. ثبات قیمت‌ها تقریباً در تمامی کشورها به عنوان هدف اصلی سیاستگذاری پولی در نظر گرفته شده است. دستیابی به این مهم مستلزم ایجاد سازوکاری دقیق و هدفمند از فرآیند سیاستگذاری پولی است که در شکل استاندارد خود پیش‌بینی، هدف‌گذاری و نهایتاً تحلیل سیاستی را شامل می‌شود. ثبات قیمت‌ها شرط لازم برای دستیابی به سطوح پایدار رشد اقتصادی است. دستیابی به تورم پایین و باثبات مستلزم توانایی استفاده از ابزارهای مؤثر و کارا در امر سیاستگذاری پولی است. پیش‌بینی تورم و رشد اقتصادی در فرآیند سیاستگذاری پولی از حساسیت زیادی برخوردار است. گرچه پیش‌بینی‌های کمّی لازمه شروع یک فرآیند سیاستگذاری است، لیکن معیارهای قضاوتی در خصوص آثار برخی عوامل نادیده گرفته شده بر تورم نظیر عوامل محیطی، سیاسی و تحولات جهانی نیز در این راستا مطرح می‌باشند. بر این اساس، بالا بردن دقت پیش‌بینی‌های کمّی و تلفیق آن با معیارهای قضاوتی از ضروریات سیاستگذاری پولی است. پیش‌بینی‌ها این امکان را می‌دهند تا بتوان میزان انحراف عملکرد مورد انتظار متغیرهای هدف از مقادیر از قبل تعیین‌شده برای آن‌ها را مورد شناسایی قرار داد. سیاست پولی به صورت تصمیم‌گیری در مورد مقدار مطلوب پول و یا نرخ مطلوب رشد پول برای تحت تأثیر قرار دادن فعالیت‌های اقتصادی تعریف می‌شود. پس به طور خلاصه باید گفت سیاست پولی، استفاده از ابزارهای پولی جهت نیل به اهداف اقتصادی از طریق تحت تأثیر قرار دادن جریان مخارج جامعه است. از عمده‌ترین اهداف سیاست پولی در اقتصاد هم می‌توان به تسریع رشد اقتصادی،ایجاد اشتغال کامل،تثبیت سطح عمومی قیمت‌ها و ایجاد تعادل در موازنه پرداخت‌های خارجی اشاره کرد . اما با توجه به مغایرتی که میان برخی از این اهداف وجود دارد، بدیهی‌است که سیاست پولی به تنهایی توانایی تحقق بخشیدن به همه آن اهداف را ندارد. لذا لازم است که سایر سیاست‌های اقتصادی نیز در انجام این مقصود به کار گرفته شوند.یاداشت حیدر مستخدمین حسینی معاون مالی اقتصادی ایدرو سیاست پولی، ابزاری برای نیل به اهداف اقتصادی هر کشوری جهت نیل به هدف های اقتصادی خود با توجه به وضعیت خاص اقتصادی، سیاسی و اجتماعی برنامه ویژه ای را در چارچوب سیاست های اقتصادی اتخاذ می کند. جملگی اقتصاددانان معتقدند که مهم ترین هدف‌های سیاستگذاری اقتصادی، حصول اشتغال کامل، ثبات قیمت ها، ایجاد تعادل در موازنه پرداخت های خارجی و رشد اقتصادی است. از نقطه نظر سیاستگذاران پولی از میان هدف های کلان اقتصادی تثبیت سطح عمومی قیمت‌ها اهمیت ویژه ای دارد. البته، این امر بدین معنی نیست که بانک مرکزی در تحقق سایر هدف های اقتصادی سهیم نیست. بلکه سیاست های پولی، بایستی به طور هماهنگ با سایر سیاست های کلان اقتصادی چنان اتخاذ شوند که در نهایت نتیجه مطلوب حاصل شود. از آنجایی که سیاست های پولی با وقفه زمانی بر متغیرهای واقعی اثر می گذارند و همچنین، اطلاعات آماری مربوط به تولید و اجزای آن به سرعت فراهم نمی شوند، سیاستگذاران توجه خود را به وضعیت متغیرهایی معطوف می دارند که با سرعت بیشتری اثرهای سیاست پولی اتخاذ شده را نمایان می کنند. اینگونه متغیرها به متغیرها و یا هدف های میانی مشهورند. لذا، بانک های مرکزی در کوتاه مدت با بررسی ماهیت متغیرهای میانی، سیاست پولی را چنان اتخاذ می کنند که نهایتاً متغیرهای هدف (اهداف نهایی) در سطح تعیین شده حاصل شوند. ثبات قیمت‌ها تقریباً در تمامی کشورها به عنوان هدف اصلی سیاستگذاری پولی در نظر گرفته شده است. دستیابی به این مهم مستلزم ایجاد سازوکاری دقیق و هدفمند از فرآیند سیاستگذاری پولی است که در شکل استاندارد خود پیش‌بینی، هدف‌گذاری و نهایتاً تحلیل سیاستی را شامل می‌شود. ثبات قیمت‌ها شرط لازم برای دستیابی به سطوح پایدار رشد اقتصادی است. دستیابی به تورم پایین و باثبات مستلزم توانایی استفاده از ابزارهای مؤثر و کارا در امر سیاستگذاری پولی است. پیش‌بینی تورم و رشد اقتصادی در فرآیند سیاستگذاری پولی از حساسیت زیادی برخوردار است. گرچه پیش‌بینی‌های کمّی لازمه شروع یک فرآیند سیاستگذاری است، لیکن معیارهای قضاوتی در خصوص آثار برخی عوامل نادیده گرفته شده بر تورم نظیر عوامل محیطی، سیاسی و تحولات جهانی نیز در این راستا مطرح می‌باشند. بر این اساس، بالا بردن دقت پیش‌بینی‌های کمّی و تلفیق آن با معیارهای قضاوتی از ضروریات سیاستگذاری پولی است. پیش‌بینی‌ها این امکان را می‌دهند تا بتوان میزان انحراف عملکرد مورد انتظار متغیرهای هدف از مقادیر از قبل تعیین‌شده برای آن‌ها را مورد شناسایی قرار داد. سیاست پولی به صورت تصمیم‌گیری در مورد مقدار مطلوب پول و یا نرخ مطلوب رشد پول برای تحت تأثیر قرار دادن فعالیت‌های اقتصادی تعریف می‌شود. پس به طور خلاصه باید گفت سیاست پولی، استفاده از ابزارهای پولی جهت نیل به اهداف اقتصادی از طریق تحت تأثیر قرار دادن جریان مخارج جامعه است. از عمده‌ترین اهداف سیاست پولی در اقتصاد هم می‌توان به تسریع رشد اقتصادی،ایجاد اشتغال کامل،تثبیت سطح عمومی قیمت‌ها و ایجاد تعادل در موازنه پرداخت‌های خارجی اشاره کرد . اما با توجه به مغایرتی که میان برخی از این اهداف وجود دارد، بدیهی‌است که سیاست پولی به تنهایی توانایی تحقق بخشیدن به همه آن اهداف را ندارد. لذا لازم است که سایر سیاست‌های اقتصادی نیز در انجام این مقصود به کار گرفته شوند.