يادداشت براى اقتصاد نيوز / آبان ٩٣  حیدر مستخدمین حسینی  تخلیه منابع بانک ها و کاهش ارزش پول ملی . در شرایطی که بنگاه‌های اقتصادی بعد از تشدید کاهش ارزش پول ملی، نیاز به نقدینگی داشتند به طور طبیعی بخشی از نیازهایشان تامین نمی‌شود، بنابراین منابع مالی بنگاه‌های اقتصادی باید از طریق مکانیسم بانک‌ها باشد. در این حین دو اتفاق افتاده که از اهمیت زیادی برخوردار است: 1- ارزش پول ملی کاهش یافته است بدون اینکه سرمایه بانک‌ها افزایش پیدا کرده باشد. در طول مدتی که فرایند کاهش ارزش پول ملی در جریان بود، نیاز بنگاه‌ها به نقدینگی سه برابر شده، درصورتی که سرمایه بانک‌ها تغییری نکرده است. در این شرایط دخیل کردن و استفاده از منابع صندوق توسعه ملی شاید یکی از محتمل‌ترین راهکار مقابله با کمبود نقدینگی تلقی شود. در حقیقت زمانی‌که دولت پولی ندارد، چنان‌که در حال حاضر با کاهش قیمت نفت مواجه شده‌ایم، امکان افزایش نقدینگی از طریق بودجه وجود ندارد و راهکار‌های جایگزین از جمله تعریف دیگر منابع، انضباط مالی و کاستن از هزینه‌های جاری محسوب می‌شود. 2- رکود در حوزه مسکن و ساختمان باعث شده 100 هزار میلیارد تومان در این بخش بلوکه شود. از طریق رونق در بخش ساختمان می‌توان سرمایه‌گذاری را شتاب بخشید و به طور طبیعی منابع بانک‌ها دوباره احیا شود. در عین حال این میزان مطالبات معوق است و چیزی بیش از 100 هزار میلیارد تومان نیز استمهال شده است. سر جمع این مبالغ را اگر جمع و از منابع بانک‌ها کسر کنیم، حقیقتا رقم درخور دیگری به این عنوان نمی‌ماند.در هر صورت باید پس از ماجرای کاهش ارزش پول ملی به اصلاح ساختار در اقتصاد روی می‌آوردیم که چنین نشد و ملاحظه می‌کنیم همچنان رکود بخش‌های مختلف اقتصاد ادامه دارد.