يكى از سرمايه هاى بزرگ و فاخر فرهنگى كشور ، استاد محمد رضا لطفى بزرگ از زندان تن ، رخت بربستند و به ديار باقى هجرت نمودند. استاد اشعار ماندگار فرهيختگان هنر اين مرز و بوم را و از جمله اشعار ماندگار هوشنگ ابتهاج ( سايه ) عزيز و دوست داشتنى را بریکان یکانمان به موسيقى آرامش دهنده ى روح و روان ملى بدل كرد تا سپيده را با نواى خوش الحان استاد محمد رضا شجريان و ديگر هنرمندان ، براى هميشه به يادها بسپاريم . يادش با يادمان هاى شاد و غم انگيزش چون ؛
به ياد عارف
بال در بال
تنها يك خاطره
خموشانه
وطنم ايران
به ياد درويش
هميشه در ميان
پرواز عشق
قافله سالار
گريه بيد
رمز عشق
جان جان
معماى هستى
چشمه نوش
عشق دانه
چهره به چهره
سپيده
به ياد عارف
اى عاشقان
و....
تا روز باشد و لحظه اى در كار در دل هر ايرانىِ عاشقى جاودان خواهد ماند عصر جمعه ٩٣/٢/١٢