چقدر دل امْ ؛

تشنه  

تشنه ىِ نگاهت 

تشنه ىِ شهدِ لبان ات 

تشنه ىِ بوى تو

و 

تشنه ىِ خودت 

... 

نفس امْ از تشنگى اتْ بوىِ تو را دارد

كجايى تو ، دل در پى ات روان است  

دل ام بى قرار كوىِ تو ست 

از حنجره ىِ عاشق ام ، صداىِ تو را مى شنوم 

شنوايم ، عشقِ هياهوىِ تو را در پى است 

كجايى تو ، دل در پى ات روان است  

دل ام سراينده ىِ غزل چشمانِ سياهت 

و در شب

گيسوان ات  

مطلع دل است 

كجايى تو ، دل در پى ات روان است  

در آيينه ، مه زيبايت 

و...

بى مىْ دل امْ مست و الست اتْ 

كجايى تو ، دل در پى ات روان است.